Kımılnaz’ın sling kangurusundan beridir dikiş dikmemiştim. Bu sene Chicago’da kış çok soğuk geçiyor. -30C leri gördük Ocak ayında. Bu soğuğa rağmen hayat devam ediyor. Çocukları gerçekten bu soğuklardan koruyacak adam gibi kıyafet bulmak bazen zor. Özellikle erkek çocukları için adam gibi kalın kumaşlı pantolon yok. Çoğunlukla Türkiye’den aldığımız yünlü kilotlu çorap, çok zorda kalırsam iç donuna benzer bir pantolon (thermal deniyor burada) giydirip, pantolonu onun üzerine giydiriyorum. Kot pantolonlar bile az gibi geliyor.

Ben de iki katlı pantolon yapmaya karar verdim. İki sene evvel böyle bir pantolon almıştım. Ama bu sene hiç rastgelmedim. Ben de kumaşçıdan en kalın kot kumaşı ile oduncu gömleği kumaşı (flannel) ve de kolay beli lastikli pantolon patronu (Burda spring 9672) alıp işe koyuldum. Kalıpları kestikten sonra kot dışarıda, oduncu içeride olacak şekilde içiçe teğelledim. Dikişleri birbirine bakıyor. En zoru parçaları teğelledikten sonra Kıpırcan’ın üzerinde denemek oldu. Sonrası bir çırpıda bitti. Paçalarını da uzun yaptım bilerek. Alttan oduncu kumaşını dışarı kıvırıyorum. Daha güzel gözüküyor.

Kıpırcan’ımın bacaklar çöp gibi. P.o.p.o yok ama göbek dışarıda. Pantolonların göbekleri illa dar geliyor. Göbeği olanın boyu kısa (niyeyse). Sonunda bu lastikli bel, uzun paça ile bu sorunsalı da halletmiş olduk.

Kızıma da çok cici kumaş ve kolay yazlık elbise patronları aldım. Onlar beni bekler.

Canım anneannemin de buradan ellerini öpüyorum. Bana bu dikiş merakı ve biraz da hüneri ondan yadigar.